การรายงานแผนการปรับปรุงการดำเนินงาน [Improvement Plan] ของปีการศึกษา 2567
ตามข้อเสนอแนะของคณะกรรมการประเมินคุณภาพการศึกษาภายใน ปีการศึกษา 2566
และตามปัญหา/อุปสรรคต่างๆ ในปีการศึกษาที่ผ่านมา
วิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์

องค์ประกอบที่ 1 การผลิตบัณฑิต

จุดแข็งและแนวทางเสริมจุดแข็ง องค์ประกอบที่ 1 การผลิตบัณฑิต

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) จำนวนอาจารย์ประจำวิทยาลัยมีคุณวุฒิปริญญาเอกสูงกว่าที่กำหนด ส่งเสริมและผลักดันให้อาจารย์มีวุฒิหรือตำแหน่งวิชาการที่สูงขึ้น สนับสนุนให้มีผลงานทางวิชาการและเข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการ คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิชาการ/หัวหน้าภาควิชา

จุดที่ควรพัฒนาและข้อเสนอแนะในการปรับปรุง องค์ประกอบที่ 1 การผลิตบัณฑิต

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) มีจำนวนอาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการอยู่ในระดับสูงใกล้เคียงกับเกณฑ์ที่กำหนด วิทยาลัยจึงมีศักยภาพที่จะสามารถพัฒนาให้อาจารย์ท่านอื่นเข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการได้เพิ่มขึ้นต่อไป ส่งเสริมและผลักดันให้อาจารย์มีวุฒิหรือตำแหน่งวิชาการที่สูงขึ้น สนับสนุนให้มีผลงานทางวิชาการและเข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการ คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิชาการ/หัวหน้าภาควิชา

องค์ประกอบที่ 2 การวิจัย

จุดแข็งและแนวทางเสริมจุดแข็ง องค์ประกอบที่ 2 การวิจัย

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) มีการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการจำนวนมาก และส่วนใหญ่เป็นบทความในวารสารที่ปรากฏในฐานข้อมูลทั้งระดับชาติและนานาชาติ ผลักดันผลงานวิจัยให้เป็นระดับอนุสิทธิบัตร/สิทธิบัตร กิจกรรมส่งเสริมงานวิจัย คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิจัย/หัวหน้าภาควิชา

จุดที่ควรพัฒนาและข้อเสนอแนะในการปรับปรุง องค์ประกอบที่ 2 การวิจัย

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) จำนวนทุนวิจัยอยู่ในระดับต่ำกว่าเกณฑ์ค่อนข้างมาก ซึ่งเป็นปัญหาที่พบต่อเนื่องกันหลายปี แม้อาจารย์สามารถผลิตผลงานทางวิชาการที่เผยแพร่ในการประชุมหรือวารสารทางวิชาการได้จำนวนมากก็ตาม ส่งเสริมและผลักดันให้อาจารย์ขอทุนวิจัยทั้งภายในและภายนอกมหาวิทยาลัย ส่งเสริมการขอทุนวิจัยของอาจารย์ คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิจัย/หัวหน้าภาควิชา

องค์ประกอบที่ 3 การบริการวิชาการ

จุดแข็งและแนวทางเสริมจุดแข็ง องค์ประกอบที่ 3 การบริการวิชาการ

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) วิทยาลัย มีศักยภาพในการจัดบริการวิชาการให้กับบุคคลภายนอก สนับสนุนให้อาจารย์และนักศึกษาได้ร่วมทำโครงการบริการวิชาการให้กับสังคมรอบๆ มหาวิทยาลัยให้มากขึ้น โครงการเกี่ยวกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในการลงชุมชนต่างๆ โครงการให้ความรู้กับชุมชนหรือนักเรียนในโรงเรียนต่างๆ คณบดี/รองคณบดีฝ่ายสื่อสารองค์กร/หัวหน้าภาควิชา

จุดที่ควรพัฒนาและข้อเสนอแนะในการปรับปรุง องค์ประกอบที่ 3 การบริการวิชาการ

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) - - - -

องค์ประกอบที่ 4 การทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม

จุดแข็งและแนวทางเสริมจุดแข็ง องค์ประกอบที่ 4 การทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) วิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์มีการกำหนดแผนด้านการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม ซึ่งมีวัตถุประสงค์ของแผน มีการกำหนดตัวชี้วัดความสำเร็จของแผน มีผู้รับผิดชอบในการดำเนินกิจกรรมตามแผน ไว้อย่างชัดเจน และได้มีการดำเนินการตามแผน และประเมินผลตามตัวชี้วัดไว้ครบถ้วน ออกแบบโครงการให้สามารถมีร่วมมือกันของอาจารย์และนักศึกษาระหว่างวิทยาลัยฯ กับคณะ/วิทยาลัยอื่นๆ โครงการกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ หรือศึกษาเกี่ยวกับวัฒนธรรมท้องถิ่นเพื่อให้นักศึกษาสามารถเรียนรู้และหาแนวทางอนุรักษ์วัฒนธรรมเหล่านั้น โดยใช้ความรู้เกี่ยวกับทางด้านวิศวกรรมจากหลายสาขาวิชาร่วมกัน คณบดี/รองคณบดีฝ่ายกิจการนักศึกษา/หัวหน้าภาควิชา

จุดที่ควรพัฒนาและข้อเสนอแนะในการปรับปรุง องค์ประกอบที่ 4 การทำนุบำรุงศิลปะและวัฒนธรรม

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) - - - -

องค์ประกอบที่ 5 การบริหารจัดการ

จุดแข็งและแนวทางเสริมจุดแข็ง องค์ประกอบที่ 5 การบริหารจัดการ

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) มีหลักสูตรที่รับผิดชอบหลายหลักสูตร และสามารถดำเนินการให้เป็นไปตามมาตรฐานได้ พัฒนาระบบบริหารจัดการหลักสูตรแบบบูรณาการ (Integrated Program Management System) 1. จัดทำระบบฐานข้อมูลกลางของหลักสูตร เพื่อใช้ในการติดตามคุณภาพการเรียนการสอน การประเมินผล และการประกันคุณภาพอย่างต่อเนื่อง ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการเชื่อมโยงข้อมูลของหลักสูตร 2. ปรับโครงสร้างการบริหารภายในวิทยาลัยให้เหมาะสมกับจำนวนหลักสูตร แต่งตั้งผู้ประสานงานหลักสูตร (Program Coordinator) เพื่อส่งเสริมการทำงานแบบกระจายอำนาจและเพิ่มความคล่องตัว 3. จัดประชุมทบทวนกระบวนการและตัวชี้วัดคุณภาพอย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง เพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานของสำนักงานการอุดมศึกษาและสภาวิชาชีพ 4. พัฒนาศักยภาพคณาจารย์และเจ้าหน้าที่ด้านการบริหารหลักสูตรและการประกันคุณภาพ 5. จัดอบรมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับ Outcome-Based Education (OBE), Curriculum Mapping และ QA Monitoring ส่งเสริมให้คณาจารย์มีส่วนร่วมในการพัฒนาและปรับปรุงหลักสูตรให้สอดคล้องกับความต้องการของตลาดแรงงาน 6. ส่งเสริมการใช้ทรัพยากรร่วมกันระหว่างหลักสูตร (Resource Sharing) โครงการพัฒนาระบบบริหารจัดการและประกันคุณภาพหลักสูตรวิศวกรรมศาสตร์ วัตถุประสงค์ 1. เพื่อพัฒนาระบบบริหารจัดการหลักสูตรแบบบูรณาการ (Integrated Program Management) 2. เพื่อยกระดับคุณภาพการเรียนการสอนและการประกันคุณภาพในทุกหลักสูตรให้สอดคล้องกับมาตรฐานการศึกษา 3. เพื่อลดภาระงานและเพิ่มประสิทธิภาพในการติดตามและบริหารหลักสูตร 4. เพื่อสร้างความต่อเนื่องและความยั่งยืนในการจัดการหลักสูตรของวิทยาลัย คณบดี/รองคณบดีฝ่ายบริหาร/หัวหน้าภาควิชา
2) มีการจัดการความรู้ในประเด็นยุทธศาสตร์ด้านการสร้างความเป็นนานาชาติ 1. เสริมสร้างทักษะบุคลากรและนักศึกษา 2. จัดประชุมหรือสัมมนาเชิงปฏิบัติการ (Workshop/Seminar) เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ด้านความเป็นนานาชาติ 3. บูรณาการกิจกรรม KM เข้ากับยุทธศาสตร์ของวิทยาลัย โครงการพัฒนาการจัดการความรู้เพื่อสร้างความเป็นนานาชาติของวิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์ วัตถุประสงค์ 1. สร้างระบบคลังความรู้ด้านความเป็นนานาชาติและเผยแพร่ข้อมูลให้บุคลากรและนักศึกษา 2. พัฒนาทักษะภาษาอังกฤษและทักษะข้ามวัฒนธรรมให้กับคณาจารย์และบุคลากร 3. ส่งเสริมการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้กิจกรรม KM คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิชาการ/หัวหน้าภาควิชา

จุดที่ควรพัฒนาและข้อเสนอแนะในการปรับปรุง องค์ประกอบที่ 5 การบริหารจัดการ

# ปัญหา/อุปสรรค/ข้อคิดเห็นในปีที่ผ่านมา แนวทางการปรับปรุง/ พัฒนา โครงการ/ กิจกรรมที่รองรับ ผู้รับผิดชอบ
1) เนื่องจากมีหลักสูตรที่ยังไม่คุ้มทุน วิทยาลัยฯ จึงควรดำเนินการในการกำกับติดตามการดำเนินงานของหลักสูตรให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ปัญหาหลักสูตรที่มีรายรับไม่คุ้มค่ากับต้นทุนการดำเนินงาน วิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์ควรดำเนินการปรับปรุงในเชิงยุทธศาสตร์ ดังนี้ 1. การวิเคราะห์และประเมินหลักสูตรอย่างเป็นระบบ - จัดทำรายงานต้นทุนต่อหัวของนักศึกษาในแต่ละหลักสูตร เพื่อระบุจุดที่ก่อให้เกิดต้นทุนสูงหรือลดประสิทธิภาพทางการเงิน - ประเมินความต้องการของตลาดแรงงานในสาขาที่เปิดสอน เพื่อพิจารณาปรับหลักสูตรให้ตรงกับแนวโน้มอาชีพและเทคโนโลยีใหม่ - ใช้ข้อมูลเชิงสถิติ เช่น อัตราการสมัครเข้าเรียนต่อปี อัตราการสำเร็จการศึกษา และอัตราการได้งานทำ เพื่อประกอบการตัดสินใจคงหรือปรับเปลี่ยนหลักสูตร 2. การพัฒนาและบูรณาการหลักสูตรใหม่ให้ทันสมัย - ปรับปรุงเนื้อหาหลักสูตรให้สอดคล้องกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ เช่น วิศวกรรมดิจิทัล พลังงานสะอาด ระบบอัตโนมัติ และ AI Engineering - พัฒนา หลักสูตรร่วม (Joint Program) หรือ หลักสูตรสหสาขา (Interdisciplinary Program) เพื่อเพิ่มความน่าสนใจและลดต้นทุนการสอนซ้ำซ้อน - เปิดหลักสูตรระยะสั้นหรือ Non-degree ที่ตอบโจทย์ตลาดแรงงาน เช่น Upskill/Reskill สำหรับบุคลากรในอุตสาหกรรม 3. เพิ่มรายได้จากแหล่งอื่นนอกเหนือจากค่าเล่าเรียน - ส่งเสริมการให้บริการวิชาการแก่ภายนอก เช่น งานวิจัยที่ปรึกษา การอบรมเชิงปฏิบัติการ และการใช้ทรัพยากรห้องปฏิบัติการเพื่อบริการอุตสาหกรรม - จัดทำความร่วมมือ (MOU) กับภาคเอกชนเพื่อพัฒนาหลักสูตรตามความต้องการของบริษัท พร้อมรับการสนับสนุนด้านงบประมาณหรืออุปกรณ์ 4. กลยุทธ์การสื่อสารและประชาสัมพันธ์เชิงรุก - จัดทำแผนประชาสัมพันธ์แบบดิจิทัล โดยใช้สื่อออนไลน์และสื่อสังคมเพื่อเข้าถึงกลุ่มนักเรียนเป้าหมาย - จัดกิจกรรมแนะแนวอาชีพในโรงเรียนมัธยมศึกษา เพื่อสร้างความเข้าใจและแรงจูงใจในการเลือกเรียนสาขาวิศวกรรม โครงการประเมินผลการดำเนินงานของวิทยาลัยวิศวกรรมศาสตร์ พบว่ายังคงมีหลักสูตรจำนวน 3 หลักสูตรที่มีรายรับไม่คุ้มค่ากับต้นทุนการบริหารจัดการ ส่งผลให้เกิดภาระทางการเงินและลดความยืดหยุ่นในการพัฒนาโครงการใหม่ ๆ ดังนั้น วิทยาลัยฯ จึงมีความจำเป็นต้องดำเนิน “โครงการพัฒนาประสิทธิภาพและความคุ้มค่าของหลักสูตร” เพื่อทบทวน ปรับปรุง และเพิ่มศักยภาพของหลักสูตรให้สามารถดำเนินงานได้อย่างมีประสิทธิผล คุ้มค่า และตอบสนองต่อความต้องการของตลาดแรงงาน คณบดี/รองคณบดีฝ่ายวิชาการ/หัวหน้าภาควิชา
2) ควรมีการกำกับติดตามการพัฒนาตนเองรายบุคคล และนำมาเป็นไปแนวทางในการกำหนดทิศทางการพัฒนาบุคลากรของวิทยาลัยฯ และจัดสรรงวบประมาณเพื่อใช้ในการพัฒนาบุคลากรอย่างมีประสิทธิภาพ 1. มีการกำหนดกรอบการพัฒนาตนเองรายบุคคล (Individual Development Plan – IDP) 2. การกำกับติดตามและประเมินผล เช่น รายปี โดยหัวหน้าภาควิชาเป็นผู้ตรวจสอบและให้คำแนะนำ และใช้ระบบประเมินผลที่พัฒนาโดยวิทยาลัยฯ ใหม่ที่เป็นมาตรฐาน เช่น คะแนนการการสอน คะแนนทักษะใหม่ที่ได้รับ คะแนนจากโครงการ/กิจกรรมพัฒนา คะแนนพัฒนาตนเอง และจัดทำสรุปการพัฒนาบุคลากร 3. การเชื่อมโยงผลการพัฒนาบุคลากรกับการวางแผน โดยนำข้อมูลการพัฒนาตนเองมาประเมินความต้องการฝึกอบรมหรือกิจกรรมพัฒนาที่สอดคล้องกับเป้าหมายของวิทยาลัย 4.จัดสรรงบประมาณกับการพัฒนาบุคลากรและองค์กร ปรับปรุงระบบประเมินผลการทำงานและการพัฒนาตนเอง 1.รศ.ดร.ธรรมศักดิ์ รุจิระยรรยง 2.ผศ.ดร.ญาณวุฒิ สุพิชญางกูร
3) เนื่องจากการใช้งบประมาณด้านการพัฒนาเพียงร้อยละ 3x.xx ซึ่งน้อยกว่างบประมาณที่วิทยาลัยฯ เสนอไปยังสำนักงบประมาณ จึงควรมีการวางแผนการใช้จ่ายให้เป็นประโยชน์สูงสุด 1.ปรับปรุงและจัดทำแผนการใช้จ่ายงบประมาณรายปี โดยระบุเป้าหมายและลำดับความสำคัญของกิจกรรมพัฒนาบุคลากร 2.ตรวจสอบความคุ้มค่าของการใช้งบประมาณ 3.ติดตามการใช้จ่ายงบประมาณ เพื่อป้องกันการใช้งบประมาณต่ำกว่าที่จัดสรร 4.ประชาสัมพันธ์ข้อมูลการใช้จ่ายงบประมาณและผลลัพธ์ของการพัฒนาบุคลากรให้กับผู้บริหารและหัวหน้าทุกระดับ ปรับปรุงและจัดทำแผนการใช้จ่ายงบประมาณรายปี และติดตามการใช้จ่ายงบประมาณ 1.รศ.ดร.ธรรมศักดิ์ รุจิระยรรยง 2.ผศ.ดร.ญาณวุฒิ สุพิชญางกูร
4) ขอให้วิทยาลัยดำเนินการจัดทำแผนบริหารบุคลากรให้ตอบสนองบริบทที่เปลี่ยนแปลงไปของวิทยาลัย (จำนวนนักศึกษาที่เพิ่มขึ้น) 1.สำรวจและประเมินอัตราส่วนบุคลากรต่อจำนวนนักศึกษา 2.จัดทำแผนสรรหาและคัดเลือกบุคลากรให้เหมาะสมกับความต้องการและทิศทางการพัฒนาของวิทยาลัย 3.ปรับโครงสร้างและการบริหารจัดการ และปรับบทบาท หน้าที่ และความรับผิดชอบของบุคลากรให้สอดคล้องกับจำนวนและประเภทของนักศึกษา 1.สำรวจและประเมินอัตราส่วนบุคลากรต่อจำนวนนักศึกษา 2.ปรับโครงสร้างและการบริหารจัดการ และปรับบทบาท หน้าที่ และความรับผิดชอบของบุคลากร 1.รศ.ดร.ธรรมศักดิ์ รุจิระยรรยง 2.ผศ.ดร.ญาณวุฒิ สุพิชญางกูร