- หลักสูตรสามารถดำเนินการติดตามผลคุณภาพบัณฑิตได้อย่างต่อเนื่อง และได้รับแบบประเมินจากผู้ใช้บัณฑิตในสัดส่วนที่สูงถึง 50% ซึ่งเกินเกณฑ์ขั้นต่ำที่กำหนดไว้อย่างชัดเจน โดยผลการประเมินทั้งในด้านคุณภาพบัณฑิตและผลลัพธ์ผู้เรียนเฉลี่ยอยู่ในระดับดีมาก (4.72) สะท้อนถึงการจัดการเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ สอดคล้องกับสมรรถนะตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2561

จุดเด่น คะแนนเฉลี่ยด้าน “คุณธรรมจริยธรรม” (4.80) และ “ความเป็นผู้เรียนรู้” (4.79) อยู่ในระดับสูง แสดงถึงการปลูกฝังคุณลักษณะเชิงจิตพิสัยที่เข้มแข็ง

แนวทางเสริม ควรจัดทำรายงานวิเคราะห์เชิงคุณภาพเพิ่มเติมจากผู้ใช้บัณฑิตในเชิงลึก เช่น ความสามารถด้านการปรับตัวในองค์กรยุคดิจิทัล หรือทักษะการสื่อสารในภาวะวิกฤต เพื่อใช้พัฒนารายวิชาให้ตอบโจทย์อุตสาหกรรมได้ดียิ่งขึ้น
- คุณภาพบัณฑิตเป็นไปตามกรอบคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ และด้านผลลัพธ์ผู้เรียนตามมาตรฐานการอุดมศึกษา
 

- แม้หลักสูตรจะมีสัดส่วนการประเมินจากผู้ใช้บัณฑิตสูงกว่าเกณฑ์ขั้นต่ำ และผลประเมินโดยรวมอยู่ในระดับดีมาก แต่ยังมีจุดที่ควรพัฒนาในด้านการจัดเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพเพิ่มเติมจากผู้ใช้บัณฑิต เนื่องจากข้อมูลที่แสดงในรายงานเน้นเชิงปริมาณเป็นหลักและยังไม่แสดงรายละเอียดความคิดเห็นเชิงลึกจากผู้ประเมิน

          แนวทางปรับปรุงที่เหมาะสมคือการแนบสรุปข้อความสะท้อนจากผู้ใช้บัณฑิต เช่น จุดแข็งในการทำงาน ทักษะที่ควรเสริม และข้อเสนอแนะเชิงพฤติกรรม เพื่อให้เกิดการเชื่อมโยงระหว่างข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ อีกทั้งควรพิจารณาจัดเก็บข้อมูลจากผู้ใช้บัณฑิตในหลากหลายอุตสาหกรรมให้ครอบคลุมมากขึ้นในรอบถัดไป เพื่อสะท้อนความหลากหลายของตลาดงานและบริบทของบัณฑิตในยุคใหม่
 

- หลักสูตรมีการติดตามภาวะการมีงานทำของผู้สำเร็จการศึกษาในปีการศึกษา 2566 อย่างครบถ้วน โดยมีผู้ที่มีงานทำหรือประกอบอาชีพอิสระรวม 12 คน จากผู้สำเร็จการศึกษาทั้งหมด 16 คน คิดเป็นร้อยละ 75 ซึ่งอยู่ในระดับที่สะท้อนถึงการตอบสนองต่อความต้องการของตลาดแรงงาน รายได้เฉลี่ยต่อเดือนอยู่ในช่วง 15,001 ถึง 20,000 บาท ซึ่งเป็นระดับที่สอดคล้องกับมาตรฐานอุตสาหกรรมเริ่มต้นในสายงานนิเทศศาสตร์และการสื่อสาร

          จุดเด่นของหลักสูตรคือการผลิตบัณฑิตที่สามารถเข้าสู่ตลาดแรงงานได้ภายในหนึ่งปีหลังสำเร็จการศึกษา โดยเฉพาะในภาคธุรกิจเอกชนและสายงานสื่อสารองค์กร

          แนวทางเสริมที่ควรดำเนินการในปีถัดไปคือการจัดเก็บข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับตำแหน่งงาน ลักษณะองค์กร และลักษณะงานที่ทำ เพื่อวิเคราะห์ความสอดคล้องเชิงลึกระหว่างสมรรถนะผู้เรียนกับตลาดงาน และอาจพิจารณาจัดทำแบบรายงานผลการมีงานทำในรูปแบบ Dashboard หรือกราฟเปรียบเทียบระหว่างปี เพื่อสะท้อนแนวโน้มการจ้างงานของบัณฑิตอย่างเป็นระบบ
- จำนวนบัณฑิตที่ได้งานทำทั้งมีงานทำในองค์กรและประกอบกิจการส่วนตัว/ธุรกิจครอบครัวมีจำนวนมาก เห็นถึงความสำคัญของสาขาวิชาที่มีความสำคัญและจำเป็นต่อการขับเคลื่อนองค์กรและสังคม
 

- แม้สัดส่วนผู้สำเร็จการศึกษาที่มีงานทำหรือประกอบอาชีพอิสระจะอยู่ในระดับที่น่าพอใจ แต่ยังมีผู้สำเร็จการศึกษาจำนวนหนึ่งที่ไม่ระบุสถานภาพการมีงานทำหรือไม่มีข้อมูลประกอบอย่างชัดเจน ส่งผลให้ไม่สามารถประเมินความครอบคลุมของการติดตามผลได้อย่างสมบูรณ์

          แนวทางปรับปรุงที่ควรดำเนินการคือการพัฒนาระบบติดตามภาวะการมีงานทำของบัณฑิตให้ครอบคลุมมากขึ้น เช่น การใช้แบบสำรวจออนไลน์ร่วมกับการติดตามโดยอาจารย์ที่ปรึกษาหรือศิษย์เก่าสัมพันธ์ เพื่อให้ได้ข้อมูลจากผู้สำเร็จการศึกษาทุกราย นอกจากนี้ควรจัดทำการวิเคราะห์ตำแหน่งงานและอุตสาหกรรมที่เข้าทำงานอย่างเป็นระบบ เพื่อใช้ปรับแนวทางการผลิตบัณฑิตให้ตรงกับความต้องการของตลาดในระยะยาว
 

- มีการตั้งเป้าหมายเกี่ยวกับการรับเข้านักศึกษา ทั้งประเด็นจำนวนนักศึกษา และประเด็นความพร้อมของ นศ 90% of target
- enroll by GPA submission and interview

• FB, school visit, open house, 

- หลักสูตรมีการกำหนดคุณสมบัติของผู้เรียนอย่างชัดเจนตามระเบียบของมหาวิทยาลัยและสอดคล้องกับลักษณะของสาขาวิชา ทั้งในด้านวุฒิการศึกษา การสอบคัดเลือก และคุณลักษณะด้านจริยธรรม ซึ่งแสดงให้เห็นถึงกลไกการรับนักศึกษาที่ชัดเจนและเป็นระบบ

          แนวทางเสริมที่สามารถดำเนินการในปีถัดไปคือการวิเคราะห์ข้อมูลผู้สมัครและผู้เข้าเรียนในแต่ละปีเพื่อประเมินคุณภาพของผู้เรียนที่เข้าสู่ระบบ และใช้เป็นฐานข้อมูลในการวางแผนการจัดการเรียนการสอน การจัดอาจารย์ที่ปรึกษา และการสนับสนุนการเรียนรู้ในช่วงปีแรกของหลักสูตร

• ทำอย่างไรให้ หลักสุตรมีนักศึกษาเป็นไปตามเกณฑ์
• ทำอย่างไรให้ นศ ที่รับเข้ามีความพร้อมในการเรียน (เรียนได้ เรียนดี และเรียนต่อ)  

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการกำหนดคุณสมบัติของผู้สมัครและเป้าหมายการรับนักศึกษาไว้ชัดเจน รวมถึงมีตัวชี้วัดด้านความพร้อมของผู้เรียนใหม่ในระดับพื้นฐาน แต่เนื่องจากมหาวิทยาลัยเป็นสถาบันอุดมศึกษาเอกชนที่เปิดรับตามจำนวนผู้สมัคร โดยไม่มีการคัดเลือกเชิงแข่งขัน จึงทำให้ไม่สามารถใช้กลไกการรับนักศึกษาเพื่อควบคุมคุณภาพเบื้องต้นของผู้เรียนได้มากนัก

          แนวทางปรับปรุงคือการพัฒนาเครื่องมือประเมินความพร้อมของผู้เรียนภายหลังการรับเข้า เช่น แบบประเมินทักษะเบื้องต้นด้านการสื่อสารหรือความเข้าใจเนื้อหาด้านนิเทศศาสตร์ระดับพื้นฐาน เพื่อใช้วางแผนการจัดกิจกรรมเสริมทักษะหรือการสอนชดเชยในกลุ่มนักศึกษาใหม่ให้ตรงกับศักยภาพของแต่ละคน รวมถึงควรมีรายงานวิเคราะห์อัตราการคงอยู่และผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนใหม่ในแต่ละปี เพื่อชดเชยข้อจำกัดของการรับเข้าที่ไม่ผ่านการคัดเลือก
 

- ปฐมนิเทศ + ทางด้านวิชาการ (ไม่พบการรอธิบาย และเกณฑ์การพิจารณาว่า ลักษณะใดที่ นศ ต้องเตีรยมความพร้อมทางวิชาการ)
- หลักสูตรมีระบบการเตรียมความพร้อมนักศึกษาใหม่ที่ดำเนินการร่วมกับระดับมหาวิทยาลัยอย่างชัดเจน โดยนักศึกษาใหม่ได้รับข้อมูลครบถ้วนทั้งด้านโครงสร้างหลักสูตร กฎระเบียบทางวิชาการ ระบบบริการนักศึกษา และแนวปฏิบัติต่าง ๆ ที่จำเป็นสำหรับการเรียนในระดับอุดมศึกษา นอกจากนี้ยังมีการจัดกิจกรรมสร้างความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่และรุ่นน้อง ซึ่งช่วยลดช่องว่างระหว่างวัยและส่งเสริมบรรยากาศการเรียนรู้ร่วมกัน

          แนวทางเสริมที่สามารถดำเนินการได้ในระยะต่อไปคือการจัดกิจกรรมเตรียมความพร้อมที่สอดคล้องกับลักษณะเฉพาะของสาขาวิชา เช่น เวิร์กช็อปเบื้องต้นด้านการสื่อสาร การพูดต่อหน้ากลุ่มชน หรือการเรียนรู้ศัพท์เทคนิคในงานประชาสัมพันธ์ระดับพื้นฐาน เพื่อช่วยให้นักศึกษาใหม่สามารถเข้าสู่รายวิชาเฉพาะได้อย่างมั่นใจมากขึ้น และลดความเหลื่อมล้ำด้านพื้นฐานระหว่างผู้เรียน
- มีระบบดูแลนักศึกษาใหม่สร้างความเชื่อมั่นและไว้วางใจให้กับนักศึกษาใหม่ได้เป็นอย่างดี
 

- หลักสูตร ตั้งเป้าหมายว่านักศึกษาที่รับเข้า ต้องมีความพร้อมไม่น้อยกว่าร้อย 90 
          ในปีการศึกษา 2567 นักศึกษาที่รับเข้ามา 19 คน มีความพร้อมหรือไม่ อย่างไร มีกี่คนที่ต้องเข้ากระบวนการเตรียมความพร้อมทางวิชาการ [หากอธิบายประเด็นนี้ด้วยจะชัดเจนมาก] 
- แม้ว่าหลักสูตรจะมีกิจกรรมเตรียมความพร้อมนักศึกษาใหม่ในภาพรวม เช่น การปฐมนิเทศ และการให้ข้อมูลเกี่ยวกับหลักสูตรและระบบสนับสนุนการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัย แต่ยังไม่ปรากฏหลักฐานของกิจกรรมเตรียมความพร้อมที่เฉพาะเจาะจงกับลักษณะของสาขาวิชาหรือมีการประเมินผลสัมฤทธิ์ของกิจกรรมดังกล่าวในเชิงระบบ ซึ่งอาจส่งผลให้ไม่สามารถประเมินได้อย่างชัดเจนว่านักศึกษาใหม่มีความเข้าใจต่อเนื้อหาวิชาเฉพาะหรือวัฒนธรรมทางวิชาชีพมากน้อยเพียงใด

          แนวทางปรับปรุงคือการออกแบบกิจกรรมเตรียมความพร้อมในเชิงวิชาชีพให้เหมาะสมกับธรรมชาติของสาขานิเทศศาสตร์ เช่น การจำลองสถานการณ์การสื่อสารในองค์กร เวิร์กช็อปพื้นฐานด้านการประชาสัมพันธ์ หรือการแนะนำรูปแบบการทำงานจริงในสายอาชีพ เพื่อช่วยให้นักศึกษาใหม่เกิดความเข้าใจเชิงลึกและสามารถวางเป้าหมายทางวิชาการของตนเองได้ตั้งแต่เริ่มต้น ทั้งนี้ควรมีการประเมินผลกิจกรรมอย่างเป็นระบบ เพื่อนำมาใช้ปรับปรุงในรอบปีถัดไป
 

- หลักสูตรมีระบบการดูแลนักศึกษาอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง โดยมอบหมายอาจารย์ที่ปรึกษาให้รับผิดชอบนักศึกษาตั้งแต่ชั้นปีที่หนึ่ง และจัดให้มีการพบปะให้คำปรึกษาอย่างน้อยภาคการศึกษาละหนึ่งครั้ง รวมถึงเปิดช่องทางการสื่อสารผ่านออนไลน์เพื่อให้นักศึกษาสามารถติดต่อขอคำแนะนำได้สะดวก นอกจากนี้ยังมีการแนะแนวในเชิงวิชาชีพผ่านกิจกรรมฝึกงาน การจัดเสวนาอาชีพ และการเชิญศิษย์เก่ากลับมาแบ่งปันประสบการณ์ ซึ่งช่วยสร้างภาพรวมการดูแลนักศึกษาในมิติต่าง ๆ ได้อย่างครอบคลุม

          แนวทางเสริมคือการรวบรวมข้อมูลสถิติและผลสะท้อนจากนักศึกษาเกี่ยวกับความพึงพอใจและประสิทธิภาพของการให้คำปรึกษา เพื่อใช้ประเมินผลและพัฒนาระบบการดูแลนักศึกษาให้มีความยืดหยุ่น ตอบโจทย์รายบุคคลมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในกลุ่มนักศึกษาที่ต้องการความช่วยเหลือเฉพาะด้าน เช่น ปัญหาทางการเรียน ปัญหาด้านสุขภาพจิต หรือการวางแผนอาชีพในสายงานสื่อสารองค์กรที่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
- มีระบบและกลไกในการควบคุมดูแลการให้คำปรึกษาแก่นักศึกษาได้เป็นอย่างดี
- มีระบบและกลไกเรื่องธรรมาภิบาลในการจัดการข้อร้องเรียนของนักศึกษาซึ่งเป็นเรื่องที่ดีมากในยุคสมัยปัจจุบัน
 

- แม้หลักสูตรจะมีการมอบหมายอาจารย์ที่ปรึกษาและจัดกิจกรรมแนะแนวทั้งในเชิงวิชาการและวิชาชีพอย่างสม่ำเสมอ แต่ยังไม่ปรากฏกลไกที่ใช้ประเมินประสิทธิภาพของการให้คำปรึกษาในระดับรายบุคคลหรือภาพรวม เช่น ข้อมูลจำนวนนักศึกษาที่เข้ารับคำปรึกษาจริง ระยะเวลาการให้คำปรึกษา ความต่อเนื่องในการดูแล หรือผลลัพธ์เชิงพฤติกรรมจากการได้รับคำแนะนำ ซึ่งทำให้ไม่สามารถสะท้อนประสิทธิผลของการดูแลนักศึกษาได้อย่างเป็นรูปธรรม

          แนวทางปรับปรุงคือการพัฒนาระบบการบันทึกและติดตามผลการให้คำปรึกษา รวมถึงการจัดเก็บความเห็นหรือระดับความพึงพอใจของนักศึกษาในแต่ละภาคการศึกษา เพื่อใช้เป็นข้อมูลประเมินผลและพัฒนาทักษะของอาจารย์ที่ปรึกษาให้ตอบโจทย์ความต้องการของนักศึกษาได้มากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่นักศึกษาเผชิญปัญหาเรื่องการเรียน ความเครียด หรือการวางแผนอาชีพในสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
 

- โครงการศักยภาพนักศึกษาและการเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บูรณาการกับรายวิชาต่าง ๆ 
- มีความร่วมมือกับหน่วยงานภายนอก
- หลักสูตรมีการส่งเสริมศักยภาพนักศึกษาและบูรณาการทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 อย่างเป็นระบบผ่านกิจกรรมหลากหลาย ทั้งในรายวิชาและกิจกรรมเสริมหลักสูตร เช่น การจัดเวิร์กช็อปด้านการคิดสร้างสรรค์ การฝึกฝนการทำงานเป็นทีมในรายวิชาปฏิบัติ การจัดกิจกรรมสาธารณะเพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสาร และการส่งเสริมนักศึกษาให้เข้าร่วมแข่งขันหรือฝึกงานในหน่วยงานจริง โดยเฉพาะการบูรณาการการเรียนรู้ผ่านโครงงานวิชาเอกที่เน้นการลงมือปฏิบัติจริง

          แนวทางเสริมที่สามารถดำเนินการต่อยอดได้คือการจัดระบบสะสมผลงานของนักศึกษาในลักษณะแฟ้มสะสมงานหรือโปรไฟล์ดิจิทัลที่แสดงพัฒนาการของทักษะในแต่ละด้านอย่างเป็นรูปธรรม และควรมีการเชิญผู้เชี่ยวชาญหรือศิษย์เก่าที่มีประสบการณ์ในอุตสาหกรรมจริงเข้ามามีส่วนร่วมในการประเมินหรือแนะแนวเพื่อเพิ่มมุมมองจากภายนอกเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้ภายในหลักสูตร
- มีการวางแผนการเรียนและโครงการต่างๆ ที่ครอบคลุมด้านการเสริมสร้างทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21
- กิจกรรมหรือโครงการที่จัดขึ้นสอดคล้องกับสาขาวิชาฯ ทำให้การบริหารจัดการเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีกิจกรรมส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ในหลากหลายรูปแบบ เช่น การฝึกปฏิบัติในรายวิชา การอบรมเสริมทักษะ การทำโครงงาน และกิจกรรมเชิงสร้างสรรค์ แต่ยังไม่มีข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับกลไกการประเมินผลสัมฤทธิ์ของกิจกรรมเหล่านี้ที่สามารถแสดงการพัฒนาศักยภาพของนักศึกษาในด้านต่าง ๆ ได้อย่างเป็นระบบ เช่น ทักษะการคิดวิเคราะห์ ความสามารถในการสื่อสาร หรือการใช้เทคโนโลยีอย่างมีประสิทธิภาพ

          แนวทางปรับปรุงคือการออกแบบระบบประเมินผลการพัฒนาทักษะของนักศึกษาในรายกิจกรรมหรือในแต่ละระดับชั้นปี เช่น แบบประเมินตนเอง เครื่องมือประเมินจากอาจารย์ หรือการสะท้อนผลการเรียนรู้ผ่านแฟ้มสะสมงาน ซึ่งจะช่วยให้หลักสูตรสามารถติดตามพัฒนาการของนักศึกษาในทักษะที่จำเป็นต่อการประกอบวิชาชีพและการเรียนรู้ตลอดชีวิตได้อย่างเป็นรูปธรรมมากยิ่งขึ้น
 

- หลักสูตรมีการส่งเสริมให้นักศึกษาได้พัฒนาผลงานวิจัยและงานสร้างสรรค์ผ่านการจัดการเรียนรู้ในรายวิชาสัมมนา รายวิชาโครงงาน และวิชาปฏิบัติการด้านการสื่อสาร โดยเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้นำองค์ความรู้ด้านประชาสัมพันธ์ไปประยุกต์ใช้กับประเด็นร่วมสมัยและบริบทชุมชนจริง เช่น การจัดทำโครงการสื่อสารเพื่อชุมชน การสื่อสารในสถานการณ์วิกฤต และการผลิตสื่อประชาสัมพันธ์แบบมีส่วนร่วม กิจกรรมเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงความเชื่อมโยงระหว่างการเรียนรู้ในห้องเรียนกับการสร้างคุณค่าเชิงสังคมและสามารถสอดคล้องกับแนวทางการตอบสนองยุทธศาสตร์ชาติในมิติด้านการพัฒนาทุนมนุษย์และการเสริมสร้างเศรษฐกิจสร้างสรรค์

          แนวทางเสริมคือการพัฒนากลไกสนับสนุนให้นักศึกษานำเสนอผลงานในเวทีวิชาการหรือเวทีสร้างสรรค์ระดับชาติหรือระดับนานาชาติ ตลอดจนการจัดระบบให้ผลงานนักศึกษาที่ผ่านเกณฑ์สามารถเข้าสู่กระบวนการต่อยอดในเชิงพาณิชย์หรือเชิงนโยบาย เช่น การเชิญผู้ประกอบการหรือหน่วยงานภาครัฐเข้าร่วมประเมินและนำผลงานไปใช้จริง เพื่อสร้างวงจรของการเรียนรู้ที่นำไปสู่ผลกระทบในเชิงประจักษ์
- เนื่องจากสาขาวิชามีรายวิชาที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย จึงสามารถบูรณาการให้เกิดผลงานวิจัย งานสร้างสรรค์นวัตกรรมที่ตอบสนองยุทธศาสตร์ชาติได้
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการจัดการเรียนรู้ผ่านรายวิชาโครงงานและสัมมนาที่เปิดโอกาสให้นักศึกษาผลิตผลงานสร้างสรรค์และวิชาการในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่ปรากฏข้อมูลที่ชัดเจนเกี่ยวกับการผลักดันให้นักศึกษานำผลงานดังกล่าวไปเผยแพร่หรือต่อยอดในเวทีระดับคณะ มหาวิทยาลัย หรือเวทีภายนอก เช่น งานประชุมวิชาการ งานนิทรรศการ หรือช่องทางการสื่อสารสาธารณะ จึงทำให้ยังไม่สามารถประเมินผลกระทบของผลงานนักศึกษาที่เชื่อมโยงกับยุทธศาสตร์ชาติในมิติของการสร้างมูลค่าทางสังคมหรือเศรษฐกิจได้อย่างชัดเจน

          แนวทางปรับปรุงคือการสร้างระบบสนับสนุนให้นักศึกษานำเสนอผลงานในรูปแบบที่สามารถเผยแพร่ต่อได้จริง เช่น การจัดเวทีนำเสนอผลงานภายในหลักสูตร การส่งผลงานเข้าประกวดในเวทีวิชาการ การสร้างแฟ้มสะสมงานในรูปแบบดิจิทัล หรือการเชื่อมโยงกับหน่วยงานภายนอกที่สามารถนำผลงานไปใช้ประโยชน์ได้จริงในเชิงสาธารณะหรือเชิงอุตสาหกรรม
 

- หลักสูตรสามารถสะท้อนผลที่เกิดขึ้นกับนักศึกษาได้อย่างหลากหลายและมีรูปธรรม ผ่านผลงานของนักศึกษาในระดับวิชาการและระดับกิจกรรม เช่น การได้รับรางวัลจากหน่วยงานภายนอก การได้รับทุนสนับสนุนให้ผลิตสื่อเพื่อประเด็นทางสังคม การนำเสนอผลงานในเวทีวิชาการของมหาวิทยาลัย และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมระดับชาติในบทบาทของนักสื่อสารรุ่นใหม่ รวมถึงมีการติดตามภาวะการมีงานทำของบัณฑิต และรายงานระดับรายได้เฉลี่ยซึ่งอยู่ในช่วงสอดคล้องกับระดับเริ่มต้นของวิชาชีพในกลุ่มงานประชาสัมพันธ์และการสื่อสาร

          แนวทางเสริมคือการพัฒนาระบบสะสมข้อมูลผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาในเชิงพฤติกรรมและสมรรถนะให้ครอบคลุมมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะการติดตามและประเมินความก้าวหน้าหลังสำเร็จการศึกษาในช่วง 1 ถึง 3 ปี เพื่อใช้เป็นข้อมูลย้อนกลับในการปรับปรุงหลักสูตรให้ตอบสนองต่อความเปลี่ยนแปลงของตลาดงาน อีกทั้งควรส่งเสริมให้นักศึกษาใช้ผลงานระหว่างเรียนเป็นฐานพอร์ตโฟลิโอสำหรับการศึกษาต่อหรือสมัครงาน เพื่อเพิ่มความเชื่อมโยงระหว่างผลการเรียนรู้กับความสำเร็จในระดับอาชีพ
 

- แม้หลักสูตรจะรายงานตัวอย่างผลที่เกิดกับนักศึกษาในเชิงกิจกรรม การแข่งขัน และการได้รับโอกาสทางวิชาชีพในระดับหนึ่ง แต่ยังไม่มีระบบการจัดเก็บหรือวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาในเชิงภาพรวมที่สะท้อนถึงการบรรลุผลลัพธ์การเรียนรู้ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาอย่างเป็นระบบ เช่น การประเมินความสามารถด้านการคิดวิเคราะห์ การสื่อสาร หรือการเป็นพลเมืองที่เข้มแข็งในระดับชั้นปีหรือระดับรุ่น

          แนวทางปรับปรุงคือการจัดทำระบบติดตามและวิเคราะห์ผลลัพธ์ของนักศึกษาตามกลุ่มสมรรถนะที่หลักสูตรตั้งเป้าไว้ เช่น ด้านวิชาชีพ ด้านจริยธรรม และด้านทักษะศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ทั้งในช่วงระหว่างศึกษาและหลังสำเร็จการศึกษา เพื่อใช้เป็นข้อมูลสะท้อนคุณภาพของหลักสูตรอย่างรอบด้าน และสนับสนุนการปรับปรุงแผนการจัดการเรียนรู้ให้ตอบโจทย์การเปลี่ยนแปลงของสังคมและตลาดแรงงาน
 

- หลักสูตรสามารถควบคุมและส่งเสริมให้นักศึกษาสำเร็จการศึกษาได้ภายในระยะเวลาที่เหมาะสม โดยมีระบบดูแลนักศึกษาโดยอาจารย์ที่ปรึกษาและการเร่งรัดการส่งรายงานปริญญานิพนธ์หรือผลงานในรายวิชาสำคัญ นอกจากนี้ยังมีแนวปฏิบัติเพื่อลดการให้ผลการเรียนในระดับ IP ในรายวิชาปฏิบัติ ซึ่งช่วยให้กระบวนการประเมินผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาเป็นไปอย่างต่อเนื่องและไม่ล่าช้า จุดเด่นของระบบการบริหารในเรื่องนี้คือการทำงานร่วมกันระหว่างอาจารย์ประจำรายวิชาและอาจารย์ที่ปรึกษาปริญญานิพนธ์ในการติดตามความก้าวหน้าแบบรายคน

          แนวทางเสริมคือการจัดทำข้อมูลเชิงสถิติเปรียบเทียบอัตราการสำเร็จการศึกษาในแต่ละรุ่น พร้อมการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อการสำเร็จการศึกษาทั้งในด้านวิชาการและด้านพฤติกรรม เพื่อให้สามารถออกแบบมาตรการช่วยเหลือเชิงป้องกันในกลุ่มนักศึกษาที่มีความเสี่ยงได้อย่างแม่นยำมากยิ่งขึ้น
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีแนวทางเร่งรัดการสำเร็จการศึกษา เช่น การติดตามผลการส่งรายงานและการลดปัญหาผลการเรียนระดับ IP ในรายวิชาปฏิบัติ แต่ยังไม่มีข้อมูลเปรียบเทียบอัตราการสำเร็จการศึกษารายปี หรือการวิเคราะห์เชิงสาเหตุสำหรับนักศึกษาที่ไม่สามารถสำเร็จการศึกษาได้ภายในระยะเวลาที่หลักสูตรกำหนด จึงยังไม่สามารถสะท้อนประสิทธิผลของมาตรการที่ใช้ได้อย่างเป็นระบบ

          แนวทางปรับปรุงคือการจัดทำสถิติอัตราการสำเร็จการศึกษาย้อนหลังเปรียบเทียบในแต่ละรุ่น พร้อมวิเคราะห์กลุ่มนักศึกษาที่เรียนเกินระยะเวลา เช่น ติดเกรดไม่ผ่านในรายวิชาแกน รายวิชาปฏิบัติ หรือโครงงาน เพื่อให้สามารถออกแบบมาตรการสนับสนุนเฉพาะกลุ่มที่มีความเสี่ยง และช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารระยะเวลาการศึกษาของนักศึกษาได้อย่างตรงจุดมากยิ่งขึ้น
 

- หลักสูตรมีการติดตามความพึงพอใจของนักศึกษาอย่างเป็นระบบ โดยอาศัยแบบสอบถามที่ครอบคลุมทั้งด้านวิชาการ การบริการสนับสนุน และบรรยากาศการเรียนรู้ รวมถึงมีช่องทางรับข้อเสนอแนะและข้อร้องเรียนผ่านระบบออนไลน์และการสื่อสารโดยตรงกับอาจารย์ที่ปรึกษาและผู้บริหารหลักสูตร โดยมีการประมวลผลข้อมูลเพื่อใช้ในการประชุมพัฒนาหลักสูตรเป็นประจำทุกปี

          แนวทางเสริมคือการเปิดพื้นที่รับฟังความคิดเห็นของนักศึกษาในลักษณะของการสื่อสารสองทาง เช่น การจัดกิจกรรมเสวนานักศึกษา หรือการประชุมแลกเปลี่ยนกับอาจารย์ที่ปรึกษารายหมู่เรียน เพื่อให้สามารถสะท้อนความต้องการที่แท้จริงของนักศึกษาได้ลึกยิ่งขึ้น และสร้างวัฒนธรรมของความร่วมมือในการพัฒนาหลักสูตรอย่างมีส่วนร่วม นอกจากนี้อาจพิจารณาจัดทำรายงานผลตอบกลับหรือแนวทางการปรับปรุงที่เกิดจากข้อร้องเรียนในรูปแบบที่นักศึกษาสามารถเข้าถึงได้ เพื่อแสดงถึงความโปร่งใสและความจริงจังของหลักสูตรในการรับฟังความคิดเห็น
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการดำเนินการติดตามความพึงพอใจของนักศึกษาและมีช่องทางรับฟังความคิดเห็นผ่านการสื่อสารทั้งทางตรงและออนไลน์ แต่ยังไม่ปรากฏรายละเอียดเชิงปริมาณเกี่ยวกับระดับความพึงพอใจของนักศึกษาในแต่ละด้าน หรือระบบการรวบรวม วิเคราะห์ และสื่อสารผลการดำเนินงานที่เกิดขึ้นจากข้อร้องเรียนอย่างเป็นระบบ

          แนวทางปรับปรุงคือการจัดเก็บข้อมูลความพึงพอใจในเชิงสถิติโดยแยกรายหมวด เช่น ด้านการเรียนการสอน การให้คำปรึกษา การบริการสนับสนุน และการบริหารหลักสูตร พร้อมทั้งออกแบบกระบวนการจัดการข้อร้องเรียนที่มีขั้นตอนชัดเจน เช่น การรับเรื่อง การพิจารณา การตอบกลับ และการสรุปผลการดำเนินการ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นให้กับนักศึกษาและใช้ข้อมูลดังกล่าวเป็นฐานในการพัฒนาคุณภาพหลักสูตรในเชิงนโยบายและปฏิบัติได้อย่างเป็นรูปธรรม
 

- มีอาจารย์เป็นไปตามเกณฑ์
- หลักสูตรมีระบบการแต่งตั้งอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรที่ชัดเจนและเป็นไปตามประกาศของกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม โดยแต่งตั้งอาจารย์ผู้มีคุณวุฒิตรงหรือสัมพันธ์กับสาขาวิชาและมีผลงานทางวิชาการในรอบ 5 ปีอย่างต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังมีการบริหารอาจารย์โดยใช้ระบบการกระจายภาระงานอย่างเป็นธรรม การมอบหมายงานด้านการเรียนการสอน งานวิจัย งานบริการวิชาการ และการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมอย่างชัดเจนในแต่ละปี

          แนวทางเสริมคือการจัดทำแผนพัฒนารายบุคคลที่เชื่อมโยงกับผลการประเมินของอาจารย์ในแต่ละด้าน เช่น การสอน การผลิตผลงานวิชาการ และการพัฒนาวิชาชีพ เพื่อให้สามารถส่งเสริมศักยภาพของอาจารย์ได้อย่างต่อเนื่องและตรงตามเป้าหมายของหลักสูตร และควรพิจารณาระบบการสืบทอดตำแหน่งผู้รับผิดชอบหลักสูตรอย่างมีแผนล่วงหน้า เพื่อให้เกิดความต่อเนื่องในการบริหารจัดการและพัฒนาหลักสูตร
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีระบบบริหารภาระงานของอาจารย์และมีแนวทางส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาด้านการสอน การวิจัย และการเลื่อนตำแหน่งทางวิชาการอย่างต่อเนื่อง แต่ยังไม่ปรากฏการจัดทำแผนพัฒนารายบุคคลที่มีการเชื่อมโยงกับผลการประเมินในแต่ละปี และยังไม่มีหลักฐานของระบบติดตามผลการพัฒนาศักยภาพอาจารย์ในระดับรายบุคคลหรือระดับภาพรวมของหลักสูตร

          แนวทางปรับปรุงคือการจัดทำแผนพัฒนารายบุคคลของอาจารย์ให้สอดคล้องกับสมรรถนะที่หลักสูตรต้องการในแต่ละด้าน และควรกำหนดตัวชี้วัดความก้าวหน้าทั้งในเชิงปริมาณและคุณภาพ พร้อมจัดให้มีระบบรายงานผลความก้าวหน้าในการพัฒนาตนเองของอาจารย์แต่ละคน เพื่อใช้ประเมินผลการบริหารบุคลากรในภาพรวมของหลักสูตรและเพื่อสนับสนุนการจัดสรรทรัพยากรหรือโอกาสทางวิชาชีพให้ตรงกับเป้าหมายการพัฒนาของแต่ละบุคคลได้อย่างมีประสิทธิภาพ
 

- หลักสูตรมีระบบการบริหารอาจารย์ที่เป็นรูปธรรม โดยมีการกำหนดภาระงานในด้านการสอน การวิจัย การบริการวิชาการ และการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมอย่างชัดเจนในแต่ละปี รวมถึงมีการรายงานผลการดำเนินงานผ่านระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัย และมีการประเมินผลการปฏิบัติงานตามรอบปีงบประมาณเพื่อใช้ประกอบการพิจารณาความก้าวหน้าในสายวิชาชีพ จุดเด่นของระบบคือการให้ความสำคัญกับการกระจายภาระงานอย่างเหมาะสมตามความถนัดและศักยภาพของอาจารย์แต่ละคน

          แนวทางเสริมคือการนำข้อมูลผลการประเมินรายบุคคลในแต่ละปีมาวิเคราะห์ร่วมกันในระดับหลักสูตร เพื่อกำหนดเป้าหมายการพัฒนาคุณภาพคณาจารย์ในภาพรวม และควรเสริมกลไกการมีส่วนร่วมของอาจารย์ในการวางแผนภาระงานล่วงหน้าอย่างเป็นระบบ เช่น การใช้ข้อมูลแผนการสอนและแผนวิจัยเป็นฐานในการจัดสรรงานแต่ละรอบปี เพื่อให้เกิดความสอดคล้องระหว่างภารกิจหลักของหลักสูตรกับเป้าหมายการพัฒนาของบุคลากร
 

- มีการประชุม ทบทวน แบ่ง และมอบหมายบทบาทหน้าที่ของอาจารย์ผู้รับผิดชอบหรือไม่ มีรายงานการประชุม หรือไม่
- แม้ว่าหลักสูตรจะมีระบบบริหารอาจารย์ที่แสดงให้เห็นถึงการกระจายภาระงานด้านต่าง ๆ อย่างครอบคลุมและมีการประเมินผลการปฏิบัติงานเป็นประจำทุกปี แต่ยังไม่ปรากฏข้อมูลการนำผลการประเมินมาวิเคราะห์เพื่อใช้ในการวางแผนพัฒนาระบบบริหารอาจารย์ในภาพรวมของหลักสูตร เช่น การวางแผนอัตรากำลังระยะยาว การพยากรณ์ภาระงานในอนาคต หรือการวางระบบสืบทอดความเชี่ยวชาญของอาจารย์ในรายวิชาหลัก

          แนวทางปรับปรุงคือการพัฒนาระบบฐานข้อมูลภาระงานและผลการประเมินของอาจารย์ให้สามารถสรุปภาพรวมระดับหลักสูตรในแต่ละปี พร้อมใช้เป็นข้อมูลประกอบการวางแผนอัตรากำลัง การพัฒนาสายอาชีพ และการกำหนดภารกิจด้านการสอนหรือการผลิตผลงานวิชาการให้สอดคล้องกับเป้าหมายของหลักสูตรในระยะยาว รวมถึงควรพิจารณากำหนดตัวชี้วัดเชิงกลยุทธ์ในระดับหลักสูตรที่สะท้อนคุณภาพของระบบบริหารอาจารย์อย่างเป็นรูปธรรม
 

- หลักสูตรมีการส่งเสริมให้คณาจารย์เข้าร่วมอบรมและพัฒนาทักษะในด้านต่าง ๆ อย่างต่อเนื่องทั้งในระดับมหาวิทยาลัยและระดับภายนอก โดยเน้นทั้งด้านการเรียนการสอน การวิจัย การผลิตผลงานทางวิชาการ และการพัฒนาวิชาชีพในสายวิทยาศาสตร์สังคมและนิเทศศาสตร์ เช่น การเข้าร่วมประชุมวิชาการ การอบรมด้านเทคโนโลยีการสอน และการส่งเสริมให้เข้าสู่ตำแหน่งทางวิชาการ จุดเด่นคืออาจารย์ในหลักสูตรมีความหลากหลายทางความเชี่ยวชาญ และมีผลงานวิชาการหรือกิจกรรมทางวิชาชีพที่สะท้อนความสามารถในการประยุกต์ศาสตร์นิเทศสู่การเรียนการสอนและการวิจัยได้อย่างเหมาะสม

          แนวทางเสริมคือการกำหนดแผนพัฒนาทักษะรายบุคคลที่สอดคล้องกับภารกิจประจำของอาจารย์แต่ละคน และควรพิจารณาส่งเสริมให้อาจารย์มีโอกาสร่วมวิจัยแบบสหวิทยาการหรือสร้างเครือข่ายวิจัยร่วมกับภาคอุตสาหกรรมหรือชุมชน เพื่อขยายผลการพัฒนาทางวิชาการให้เชื่อมโยงกับบริบททางสังคมและตอบโจทย์เชิงนโยบายได้มากยิ่งขึ้น
 

- อธิบายระบบการส่งเสริม มีการสนับสนุนอย่างไร เพือพัฒนาอาจารย์ให้มีคุณภาพทั้งด้านความรู้ ความสามารถในเนื้อหาวิชาที่รับผิดชอบ สามารถก้าวทันวิทยาการสมัยใหม่ มีความสามารถในการจัดการเรียนรู้ การวิจัย และการพัฒนาศาสตร์ในสาขาวิชาที่รับผิดชอบ
ปี 2567 อาจารยมีการพัฒนาตนเองอย่างไร? ตอบสนองประเด็นด้านความรู้ ความสามารถในเนื้อหาวิชาที่รับผิดชอบ สามารถก้าวทันวิทยาการสมัยใหม่ มีความสามารถในการจัดการเรียนรู้ การวิจัย และการพัฒนาศาสตร์
- แม้ว่าหลักสูตรจะมีแนวทางในการสนับสนุนให้อาจารย์เข้าร่วมกิจกรรมพัฒนาวิชาชีพ เช่น การอบรม การประชุมวิชาการ และการผลิตผลงานวิชาการ แต่ยังไม่ปรากฏแผนการพัฒนาศักยภาพอาจารย์ในระดับรายบุคคลที่มีเป้าหมายชัดเจน และยังไม่มีข้อมูลที่แสดงความเชื่อมโยงระหว่างการพัฒนาอาจารย์กับแนวโน้มของศาสตร์หรือเทคโนโลยีใหม่ในสาขานิเทศศาสตร์อย่างเป็นระบบ

          แนวทางปรับปรุงคือการจัดทำแผนพัฒนารายบุคคลที่เชื่อมโยงกับผลการประเมินและภาระงานในแต่ละปี เพื่อส่งเสริมให้การพัฒนาศักยภาพของอาจารย์มีเป้าหมายและวัดผลได้อย่างชัดเจน พร้อมทั้งควรสนับสนุนให้อาจารย์ได้พัฒนาองค์ความรู้ร่วมกับเครือข่ายวิชาการทั้งในระดับชาติและนานาชาติ รวมถึงติดตามแนวโน้มด้านเทคโนโลยีหรือวิชาชีพร่วมสมัยอย่างต่อเนื่อง เพื่อเสริมศักยภาพในการจัดการเรียนรู้และการวิจัยให้เท่าทันกับการเปลี่ยนแปลงของสังคมและบริบทอาชีพ
- ควรส่งเสริมให้อาจารย์ประจำหลักสูตร ขอตำแหน่งวิชาการที่สูงขึ้น
- ควรส่งเสริมและเตรียมความพร้อมอาจารย์ให้มีความรู้ ความสามารถในเนื้อหารายวิชาใหม่ที่จะรับผิดชอบ เนื่องจากปีการศึกษา 2568 มีการปรับปรุงหลักสูตรใหม่ ทั้งการเปลี่ยนชื่อสาขาเป็น การสร้างสรรค์อีเวนท์และการประชาสัมพันธ์ดิจิทัล ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงรายวิชาในแขนงอีเวนท์เพิ่มเข้ามา
 

- หลักสูตรมีอัตราการคงอยู่ของอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรครบถ้วนร้อยละ 100 ต่อเนื่องเป็นเวลา 3 ปีการศึกษาติดต่อกัน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความมั่นคงของทีมอาจารย์หลัก ความต่อเนื่องในการบริหารหลักสูตร และความสามารถในการรักษาบุคลากรที่มีคุณภาพไว้กับหลักสูตรอย่างยั่งยืน

          จุดเด่นของหลักสูตรคือสามารถสร้างความผูกพันของอาจารย์กับภารกิจของหลักสูตรในระยะยาว และส่งผลดีต่อความต่อเนื่องของกระบวนการจัดการเรียนการสอน การนิเทศงานวิจัย และการดำเนินงานตามกรอบมาตรฐานวิชาชีพ อีกทั้งยังช่วยให้การสืบทอดองค์ความรู้และการพัฒนาหลักสูตรเป็นไปอย่างมีเสถียรภาพ

          แนวทางเสริมคือการวางระบบพัฒนาศักยภาพของอาจารย์ในทีมผู้รับผิดชอบหลักสูตรให้มีเป้าหมายชัดเจนร่วมกันทั้งในด้านการเลื่อนตำแหน่งทางวิชาการ การผลิตผลงานวิจัย และการขยายบทบาทเชิงวิชาชีพ พร้อมทั้งควรมีระบบส่งเสริมความผูกพันในลักษณะของทีม เช่น การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ภายใน การวางแผนพัฒนารายบุคคลร่วมกัน และการมีส่วนร่วมในการกำหนดยุทธศาสตร์หลักสูตร เพื่อรักษาความมั่นคงของทีมในระยะยาว
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีอัตราการคงอยู่ของอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรในระดับร้อยละ 100 ติดต่อกันสามปี ซึ่งแสดงถึงเสถียรภาพของทีมอาจารย์ แต่ยังไม่ปรากฏข้อมูลหรือหลักฐานที่แสดงถึงแนวทางการบริหารความเสี่ยงในกรณีที่มีการเปลี่ยนแปลงบุคลากร เช่น แผนสืบทอดตำแหน่ง แผนการคัดเลือกหรือพัฒนาผู้รับผิดชอบหลักสูตรในอนาคต หรือการจัดเตรียมอาจารย์รุ่นใหม่ให้พร้อมเข้ามารับผิดชอบเมื่อจำเป็น

          แนวทางปรับปรุงคือการกำหนดแผนการบริหารความต่อเนื่องของทีมอาจารย์อย่างเป็นระบบ โดยเฉพาะในด้านการสร้างความรู้ร่วมกัน การถ่ายทอดบทบาทการบริหารหลักสูตร และการเตรียมอาจารย์รุ่นใหม่ที่มีศักยภาพเข้าสู่บทบาทผู้รับผิดชอบหลักสูตรในอนาคต เพื่อให้หลักสูตรสามารถรักษาความมั่นคงของบุคลากรและปรับตัวได้อย่างมีประสิทธิภาพในกรณีที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน
 

- หลักสูตรมีแนวปฏิบัติที่เปิดโอกาสให้อาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการหลักสูตร เช่น การเข้าร่วมประชุม การเสนอความคิดเห็นเชิงนโยบาย และการออกแบบกิจกรรมเชิงวิชาการร่วมกับทีมบริหารระดับคณะและสถาบัน ซึ่งมีผลต่อระดับความพึงพอใจของอาจารย์ที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงสามปีการศึกษา โดยสะท้อนให้เห็นถึงความร่วมมือที่ดีภายในทีมและบรรยากาศการทำงานที่เอื้อต่อการพัฒนาหลักสูตรอย่างยั่งยืน

          แนวทางเสริมคือการจัดระบบ Feedback loop อย่างเป็นทางการระหว่างอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรกับคณะกรรมการบริหารหลักสูตร เช่น การประเมินความพึงพอใจปลายภาคปี การสะท้อนปัญหาในการบริหารและนำไปสู่การปรับปรุงเชิงโครงสร้าง และควรพิจารณาจัดกิจกรรมสร้างแรงจูงใจ เช่น การประกาศเกียรติคุณอาจารย์ที่มีบทบาทโดดเด่นในการพัฒนาหลักสูตร เพื่อเสริมสร้างความผูกพันและความภาคภูมิใจของคณาจารย์
 

- แม้หลักสูตรจะได้รับคะแนนความพึงพอใจในระดับสูงสุดอย่างต่อเนื่องทั้ง 3 ปี แสดงถึงความเชื่อมั่นของอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรที่มีต่อกระบวนการบริหารหลักสูตรในด้านต่าง ๆ อย่างเต็มที่ แต่เนื่องจากผลการประเมินอยู่ในระดับสูงสุดทุกประเด็นอย่างสม่ำเสมอ จึงควรพิจารณาทบทวนเครื่องมือวัดหรือแนวทางการประเมินให้ครอบคลุมทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เพื่อให้สามารถสะท้อนข้อเสนอแนะเชิงลึกหรือประเด็นที่อาจยังไม่ปรากฏในเชิงคะแนน

          แนวทางปรับปรุงคือการเพิ่มคำถามปลายเปิดในแบบสอบถามความพึงพอใจเพื่อเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพจากอาจารย์ รวมถึงจัดเวทีสะท้อนความเห็นประจำปีโดยเปิดโอกาสให้แลกเปลี่ยนข้อเสนอเชิงนโยบายหรือข้อสังเกตจากการทำงานจริง ซึ่งจะช่วยให้หลักสูตรสามารถนำข้อคิดเห็นไปใช้วางแผนพัฒนาได้ตรงจุดยิ่งขึ้น แม้คะแนนจะอยู่ในระดับสูงแล้วก็ตาม
- พบข้อผิดพลาดในตารางรายงานผล ปีพ.ศ. 2564-2566 ควรเป็น 2565-2567
 

- หลักสูตรมีการออกแบบสาระรายวิชาให้มีความทันสมัยและสอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียน โดยมุ่งเน้นการพัฒนาองค์ความรู้ด้านประชาสัมพันธ์และการสื่อสารองค์กรให้เชื่อมโยงกับการปฏิบัติจริงในบริบทสังคมร่วมสมัย นอกจากนี้ยังมีรายวิชาที่เป็นความร่วมมือกับสถานประกอบการ เช่น รายวิชาสหกิจศึกษา รายวิชาโครงการนิเทศศาสตร์ และวิชาสัมมนาวิชาชีพ ซึ่งเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้เรียนรู้จากประสบการณ์ตรงและเสริมสร้างสมรรถนะที่ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงาน

          จุดเด่นของหลักสูตรอยู่ที่ความสามารถในการออกแบบรายวิชาที่ส่งเสริมให้เกิดการบูรณาการระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติ รวมถึงการประสานงานกับภาคีภายนอกเพื่อนำบริบทการทำงานจริงมาพัฒนาการเรียนรู้

          แนวทางเสริมคือการขยายรูปแบบความร่วมมือกับสถานประกอบการในรายวิชาทั่วไปนอกเหนือจากสหกิจศึกษา โดยอาจเชิญผู้เชี่ยวชาญร่วมพัฒนาหรือสอนบางหัวข้อในรายวิชาหลัก เพื่อเพิ่มความทันสมัยและเชื่อมโยงความรู้กับการใช้จริงในสายวิชาชีพมากยิ่งขึ้น พร้อมทั้งจัดทำฐานข้อมูลความต้องการของสถานประกอบการและศิษย์เก่าเพื่อนำมาสนับสนุนการพัฒนาหลักสูตรอย่างต่อเนื่อง
- หลักสูตรมีการพัฒนาปรับปรุงให้ทันสมัยอยู่เสมอ
- มีการร่วมมือกับหน่วยงานภายนอกเป็นที่ประจักษ์
 

- อธิบายระบบ/กลไก การดำเนินการ ปรับให้เหมาะสมกับความต้องการของผู้เรียน มีหลักสูตรหรือรายวิชาที่เป็นความร่วมมือกับสถานประกอบการ
- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการปรับปรุงรายวิชาให้ทันสมัยถึงร้อยละ 85.71 และมีการบูรณาการกับภาคสนามในบางรายวิชา เช่น สหกิจศึกษาและโครงการนิเทศศาสตร์ แต่ยังไม่ปรากฏรายชื่อรายวิชาที่พัฒนาร่วมกับสถานประกอบการอย่างเป็นระบบ และยังขาดข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับกลไกการมีส่วนร่วมของภาคีภายนอกในการออกแบบหรือปรับปรุงเนื้อหารายวิชาอย่างต่อเนื่อง

          แนวทางปรับปรุงคือการพัฒนากระบวนการประเมินความต้องการของผู้เรียนและตลาดแรงงานอย่างเป็นระบบ เพื่อใช้เป็นฐานข้อมูลในการออกแบบรายวิชาใหม่หรือปรับเนื้อหาให้ตอบโจทย์วิชาชีพมากยิ่งขึ้น รวมถึงควรจัดทำแผนหรือข้อตกลงความร่วมมือ (MOU) กับสถานประกอบการในระยะยาว เพื่อใช้สนับสนุนการสอนรายวิชาหลัก หรือพัฒนา “วิชาเฉพาะทางร่วม” ที่สามารถดึงผู้เชี่ยวชาญหรือบุคลากรจากภาคธุรกิจเข้ามามีส่วนร่วมทั้งในด้านการสอน การประเมินผล และการวิจัยร่วมในอนาคต
 

- หลักสูตรได้กำหนดผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนไว้อย่างครอบคลุมทั้ง 3 ด้าน ได้แก่ ด้านบุคคลแห่งการเรียนรู้ (Learner Person) ที่มุ่งเน้นการพัฒนาทักษะตลอดชีวิตและการคิดเชิงวิเคราะห์ ด้านผู้สร้างสรรค์นวัตกรรมร่วม (Innovative Co-Creator) ที่เชื่อมโยงองค์ความรู้กับการลงมือปฏิบัติ และด้านพลเมืองที่มีส่วนร่วม (Active Citizen) ที่ส่งเสริมจิตสำนึกสาธารณะ จริยธรรม และความรับผิดชอบต่อสังคม

          จุดเด่นของหลักสูตรอยู่ที่การเชื่อมโยงผลลัพธ์การเรียนรู้กับรายวิชาและกิจกรรมพัฒนานักศึกษาทั้งในและนอกชั้นเรียนอย่างชัดเจน โดยเฉพาะการบูรณาการ Soft Skills กับภารกิจวิชาชีพด้านการสื่อสาร เช่น การฝึกปฏิบัติ การเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม และการจัดกิจกรรมสาธารณะเพื่อชุมชน

          แนวทางเสริมคือการพัฒนาระบบประเมินผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนในแต่ละด้านให้สามารถวัดผลได้ทั้งเชิงปริมาณและเชิงพฤติกรรม พร้อมกับการจัดทำแฟ้มสะสมงานที่แสดงความก้าวหน้าในแต่ละด้านอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อใช้ประกอบการประกันคุณภาพรายปี และเชื่อมโยงสู่การวางแผนพัฒนาหลักสูตรในระยะยาว
- เป็นไปตามมาตรฐานคุณวุฒิครอบคลุมผู้เรียนทั้งสามด้าน
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะกำหนดผลลัพธ์การเรียนรู้ของผู้เรียนอย่างครอบคลุมทั้ง 3 ด้านตามกรอบมาตรฐานของมหาวิทยาลัย ได้แก่ ด้านการเรียนรู้ตลอดชีวิต ด้านการสร้างสรรค์นวัตกรรมร่วม และด้านการเป็นพลเมืองที่มีจิตสาธารณะ แต่ยังไม่ปรากฏเครื่องมือวัดหรือเกณฑ์ประเมินที่แสดงให้เห็นถึงการติดตามผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนในแต่ละด้านอย่างเป็นระบบ เช่น การวัดผลสัมฤทธิ์ของ Learner Person ที่แยกจากผลการเรียนรายวิชา หรือการประเมินด้าน Active Citizen ที่วัดผลได้ชัดเจนเกินกว่าการเข้าร่วมกิจกรรม

          แนวทางปรับปรุงคือการพัฒนาชุดตัวชี้วัดและเครื่องมือวัดผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนในแต่ละด้านให้สามารถเก็บข้อมูลได้ทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพ โดยควรผนวกรูปแบบการประเมินลงในแผนการจัดการเรียนรู้รายวิชาและกิจกรรมเสริมหลักสูตร พร้อมออกแบบระบบสะสมพัฒนาการของผู้เรียนในรูปแบบแฟ้มสะสมงานหรือการสะท้อนตนเองรายภาคการศึกษา เพื่อให้สามารถวิเคราะห์แนวโน้มการบรรลุผลลัพธ์ของผู้เรียนแต่ละรุ่นได้อย่างเป็นระบบ
 

- หลักสูตรมีการปรับปรุงเนื้อหารายวิชาอย่างต่อเนื่องเพื่อให้สอดคล้องกับความเปลี่ยนแปลงของศาสตร์ด้านการสื่อสารและประชาสัมพันธ์ โดยเฉพาะในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับสื่อดิจิทัล พฤติกรรมผู้บริโภคยุคใหม่ และการสื่อสารเพื่อความยั่งยืน รวมถึงมีการออกแบบกิจกรรมในรายวิชาให้เชื่อมโยงกับการปฏิบัติจริง เช่น การวิเคราะห์เคส การจำลองสถานการณ์ และการร่วมมือกับสถานประกอบการผ่านการเรียนรู้เชิงบูรณาการ

          จุดเด่นคือการที่อาจารย์ผู้สอนมีบทบาทเชิงรุกในการปรับแผนการสอนให้ทันสมัยทั้งในระดับเนื้อหา วิธีการ และการใช้เทคโนโลยี ตลอดจนการเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้พัฒนาโครงงานหรือผลงานที่สามารถนำไปใช้ต่อยอดได้จริงในชีวิตการทำงานหรือในชุมชน

          แนวทางเสริมคือการเชิญผู้เชี่ยวชาญภายนอกหรือศิษย์เก่าที่อยู่ในแวดวงอุตสาหกรรมมาให้ข้อเสนอแนะในการปรับหลักสูตรหรือรายวิชา เพื่อเพิ่มความร่วมสมัยของเนื้อหาให้ครอบคลุมทั้งในเชิงวิชาการและแนวโน้มตลาดแรงงาน อีกทั้งควรจัดให้มีการประเมินผลการเรียนรู้จากผู้ใช้บัณฑิตหรือผู้ประกอบการเพื่อใช้ในการปรับปรุงหลักสูตรในรอบถัดไปให้มีความเชื่อมโยงกับการใช้จริงอย่างเป็นรูปธรรมยิ่งขึ้น
- รับฟังข้อคิดเห็นจากผู้มีส่วนได้เสียนำมาปรับปรุงหลักสูตรทำให้หลักสูตรมีความทันสมัยและใช้งานบัณทิตได้จริง
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการรายงานว่ามีการปรับปรุงรายวิชาให้ทันต่อความเปลี่ยนแปลงในสาขาในสัดส่วนที่สูงถึงร้อยละ 85.71 และมีการปรับเนื้อหาให้เชื่อมโยงกับการปฏิบัติจริงในบางรายวิชา แต่ยังไม่ปรากฏรายละเอียดเชิงระบบเกี่ยวกับกระบวนการติดตามแนวโน้มของศาสตร์อย่างต่อเนื่อง เช่น การตั้งคณะทำงานวิชาการประจำหลักสูตรที่มีการทบทวนแผนการสอนประจำปี การวิเคราะห์แนวโน้มวิชาชีพ หรือการอ้างอิงข้อมูลจากผู้ใช้บัณฑิตหรือภาคอุตสาหกรรมในการออกแบบเนื้อหาใหม่

          แนวทางปรับปรุงคือการกำหนดกระบวนการประกันคุณภาพภายในระดับรายวิชาที่สามารถติดตามความล้าสมัยของเนื้อหาอย่างเป็นระบบ เช่น การกำหนดรอบการทบทวนและประเมินรายวิชาทุก 1–2 ปี พร้อมกำหนดให้มีการอ้างอิงองค์ความรู้หรือแนวโน้มวิชาชีพร่วมสมัยในการอัปเดตแผนการสอน และควรพัฒนาแบบฟอร์มการปรับปรุงรายวิชาให้ครอบคลุมทั้งเชิงทฤษฎีและเชิงปฏิบัติ เพื่อสร้างความเชื่อมโยงที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นระหว่างการเรียนการสอนกับการนำไปใช้จริงในวิชาชีพ
 

- หลักสูตรมีการกำหนดผู้สอนโดยพิจารณาจากความเชี่ยวชาญตรงตามรายวิชา มีการวางแผนร่วมกันระหว่างผู้รับผิดชอบหลักสูตรและอาจารย์ประจำวิชา ทำให้การจัดการเรียนการสอนมีความเหมาะสมและต่อเนื่อง

          แนวทางเสริมคือควรมีระบบหมุนเวียนหรือพัฒนาอาจารย์รุ่นใหม่ให้สามารถสอนในรายวิชาหลักได้ เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงในระยะยาวและเสริมความยืดหยุ่นให้กับการบริหารหลักสูตร
- เป็นไปตามความรู้ความเชี่ยวชาญในสายวิชาที่ผู้สอนถนัดหรือมีความสนใจ
 

- หลักสูตรมีระบบติดตามการจัดทำ มคอ.3 และ มคอ.4 อย่างสม่ำเสมอ โดยอาจารย์ต้องจัดส่งภายในกรอบเวลาที่กำหนด และมีการตรวจสอบโดยผู้รับผิดชอบหลักสูตรก่อนรายงานระดับคณะ

          แนวทางเสริมคือควรจัดให้มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างอาจารย์เกี่ยวกับการออกแบบการเรียนรู้และการประเมินผล เพื่อยกระดับคุณภาพ มคอ.3 และ มคอ.4 ให้สอดคล้องกับผลลัพธ์การเรียนรู้ของหลักสูตรอย่างชัดเจนและนำไปใช้ได้จริงในห้องเรียน
- มีระบบและกลไกแจ้งการจัดทำ และติดตามความคืบหน้าเสมอต้นเสมอปลาย
 

- แม้จะมีการกำกับและติดตามการจัดทำ มคอ.3 และ มคอ.4 อย่างต่อเนื่อง แต่ยังไม่ปรากฏหลักฐานของการวิเคราะห์คุณภาพของแผนการเรียนรู้ เช่น ความสอดคล้องระหว่างผลลัพธ์การเรียนรู้ วิธีสอน และวิธีประเมิน

          แนวทางปรับปรุงคือควรมีการตรวจสอบเชิงคุณภาพของ มคอ.3 และ มคอ.4 โดยใช้แบบฟอร์มหรือเกณฑ์ร่วมของหลักสูตร และจัดกิจกรรมพัฒนาศักยภาพอาจารย์ผู้สอนเพื่อยกระดับการออกแบบการเรียนรู้ให้มีคุณภาพมากยิ่งขึ้น
 

- มีการบูรณาการรายวิชาเข้ากับการบริการวิชาการ การวิจัย และการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรม
- หลักสูตรมีการบูรณาการการเรียนการสอนกับการวิจัยและการบริการวิชาการผ่านรายวิชาโครงงานนิเทศศาสตร์ สัมมนาวิชาชีพ และสหกิจศึกษา โดยมุ่งเน้นการแก้ไขปัญหาในชุมชนหรือการพัฒนาสื่อสารสาธารณะ อีกทั้งยังส่งเสริมกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับศิลปวัฒนธรรมไทย เช่น การจัดนิทรรศการหรือสื่อรณรงค์ในประเด็นท้องถิ่น

          แนวทางเสริมคือควรจัดทำแผนบูรณาการในรายวิชาหลักให้ชัดเจนยิ่งขึ้น และเพิ่มการมีส่วนร่วมของชุมชนหรือหน่วยงานภายนอกในการประเมินผลการเรียนรู้ เพื่อให้ผู้เรียนได้รับประสบการณ์ที่ลึกซึ้งและสามารถสะท้อนผลกระทบเชิงสังคมได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
- หลักสูตรมีการบูรณาการการจัดการเรียนการสอนกับพันธกิจทั้ง 3 ด้าน 
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการบูรณาการการเรียนการสอนกับการวิจัย การบริการวิชาการ และการทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมในบางรายวิชาและกิจกรรม เช่น โครงงานนิเทศศาสตร์หรือกิจกรรมสาธารณะ แต่ยังไม่ปรากฏแผนการบูรณาการเชิงระบบหรือหลักฐานที่แสดงความต่อเนื่องของผลการดำเนินงานในแต่ละด้านอย่างชัดเจน

          แนวทางปรับปรุงคือควรกำหนดรายวิชาหรือกิจกรรมหลักที่มีการบูรณาการทั้งสามด้านไว้อย่างเป็นทางการในแผนหลักสูตร พร้อมจัดเก็บข้อมูลผลการดำเนินงานและผลลัพธ์ต่อผู้เรียนหรือชุมชนในแต่ละปี เพื่อใช้เป็นฐานในการพัฒนาการจัดการเรียนการสอนที่มีคุณค่าเชิงสังคมและวัฒนธรรมมากยิ่งขึ้น
 

- หลักสูตรมีการประเมินผลการเรียนรู้โดยอ้างอิงกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ และผลลัพธ์การเรียนรู้ทั้ง 3 ด้านตามวิสัยทัศน์ของมหาวิทยาลัย โดยเชื่อมโยงเกณฑ์ประเมินไว้ใน มคอ.3 และ มคอ.5 ของรายวิชาหลัก ซึ่งแสดงให้เห็นความพยายามในการวัดผลผู้เรียนให้ครอบคลุมทั้งด้านความรู้ ทักษะ และคุณลักษณะ

          แนวทางเสริมคือควรจัดระบบตรวจสอบความสอดคล้องระหว่างผลลัพธ์การเรียนรู้กับวิธีประเมินในแต่ละรายวิชา และพัฒนารูปแบบการประเมินให้หลากหลาย เช่น การประเมินตามสมรรถนะหรือแฟ้มสะสมงาน เพื่อให้สะท้อนความก้าวหน้าของผู้เรียนอย่างเป็นรูปธรรมและตอบโจทย์คุณลักษณะของผู้เรียนยุคใหม่ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
- มีระบบและกลไกเป็นมาตรฐานในการตรวจสอบและติดตามผลลัพธ์
 

- ขอให้หลักสูตรรายงานระบบและกลไก การประเมินผลการเรียนรู้ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ และผลลัพธ์การเรียนรู้ตามมาตรฐานการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2561 ที่ครอบคลุมผลลัพธ์ผู้เรียนทั้ง 3 ด้าน

• วิสัยทัศน์และจุดเน้นของหลักสูตรคืออะไร และจากวิสัยทัศน์และจุดเน้นนั้น หลักสูตรกำหนด LO ตาม TQF และ LO อย่างไร
• ระบบและกลไกการประเมินผล เป็นอย่างไร 
• ปี 2567 มีการดำเนินการอย่างไร
• ระบบและกลไก การดำเนินการนั้น ครอบคลุม/วัดได้จริง/วัดได้เที่ยงตรง หรือไม่ ทราบได้อย่างไร
• หลักสูตรจะปรับปรุงสิ่งใด เพื่ออะไร

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการระบุผลลัพธ์การเรียนรู้ทั้ง 3 ด้านตามกรอบมาตรฐานและมีการเชื่อมโยงการประเมินไว้ใน มคอ.3 และ มคอ.5 แต่ยังไม่ปรากฏหลักฐานของระบบติดตามหรือวิเคราะห์ผลการประเมินในระดับหลักสูตร เช่น การสรุปผลลัพธ์รายปี หรือการตรวจสอบความครอบคลุมของการประเมินตามผลลัพธ์ในทุกมิติ

          แนวทางปรับปรุงคือควรพัฒนาระบบรวบรวมและวิเคราะห์ผลการประเมินในระดับหลักสูตร เช่น การทำ Mapping ระหว่าง CLO กับวิธีประเมินในแต่ละรายวิชา และการรายงานผลสัมฤทธิ์ตามด้าน Learner Person, Innovative Co-Creator และ Active Citizen เพื่อให้สามารถใช้ข้อมูลดังกล่าววางแผนพัฒนาและปรับปรุงการจัดการเรียนรู้ในภาพรวมได้อย่างเป็นระบบและมีทิศทางชัดเจน
 

- หลักสูตรมีระบบตรวจสอบการประเมินผลการเรียนรู้ของนักศึกษา โดยกำหนดให้มีการจัดทำ มคอ.5 สำหรับทุกรายวิชา และมีการตรวจทานโดยอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรก่อนส่งรายงานระดับคณะ ซึ่งช่วยสร้างความถูกต้องและความสอดคล้องของผลการประเมินกับผลลัพธ์การเรียนรู้

          แนวทางเสริมคือควรจัดกิจกรรมแลกเปลี่ยนเรียนรู้เกี่ยวกับเกณฑ์การประเมินในรายวิชาประเภทเดียวกัน เพื่อให้เกิดความเข้าใจร่วมกันของผู้สอน และส่งเสริมการประเมินผลที่มีมาตรฐานร่วมและสะท้อนคุณภาพผู้เรียนได้หลากหลายมิติ
- ผลการประเมินทุกด้านตอบรับไปในทางที่ดี ระดับความพึงพอใจเกิน 4.50 ในทุกด้าน
 

          แนวทางปรับปรุงคือควรมีการสังเคราะห์ผลการประเมินจากรายวิชาในภาพรวม เพื่อใช้สะท้อนคุณภาพผู้เรียนและพัฒนาระบบประเมินอย่างต่อเนื่อง อาจเริ่มจากการกำหนดเกณฑ์กลางในบางรายวิชาหลัก และติดตามผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนเป็นชุดข้อมูลเพื่อนำไปวางแผนปรับปรุงในระดับหลักสูตรต่อไป
 

- หลักสูตรมีการดำเนินการจัดทำ มคอ.5 และ มคอ.6 อย่างต่อเนื่องทุกภาคการศึกษา โดยมีระบบติดตามและตรวจสอบผ่านผู้รับผิดชอบหลักสูตรและคณะ ซึ่งช่วยให้ข้อมูลการจัดการเรียนการสอนถูกสรุปและนำไปใช้ประเมินคุณภาพรายวิชาได้อย่างเป็นระบบ นอกจากนี้ยังมีการสรุป มคอ.7 เพื่อประเมินภาพรวมของหลักสูตรประจำปี

          แนวทางเสริมคือควรใช้ข้อมูลจาก มคอ.5 และ มคอ.6 ในการจัดทำข้อเสนอเชิงวิเคราะห์สำหรับพัฒนาเนื้อหาและวิธีการสอนในรายวิชาหลัก และส่งเสริมให้อาจารย์ผู้สอนใช้ผลการประเมินจากผู้เรียนและผลสัมฤทธิ์ของนักศึกษาในการทบทวนแผนการสอนรอบถัดไปอย่างมีทิศทางร่วมกันของหลักสูตร
- มีระบบในการกำชับให้อาจารย์ผู้รับผิดชอบรายวิชาจัดทำภายในเวลาที่กำหนด และมีคณะกรรมการติดตามตรวจสอบและดูผลลัพธ์ตามมาตรฐานของมหาวิทยาลัย
 

- แม้ว่าหลักสูตรจะมีการจัดทำ มคอ.5 มคอ.6 และ มคอ.7 อย่างครบถ้วนตามรอบการประเมิน แต่ยังไม่ปรากฏหลักฐานของการใช้ข้อมูลจากเอกสารเหล่านี้ไปสู่การวิเคราะห์เชิงคุณภาพเพื่อปรับปรุงหลักสูตรอย่างเป็นรูปธรรม เช่น การสังเคราะห์ปัญหาซ้ำซากของรายวิชาหลัก หรือการวิเคราะห์แนวโน้มผลสัมฤทธิ์ของผู้เรียนในระดับหลักสูตร

          แนวทางปรับปรุงคือควรจัดระบบสรุปผลและวิเคราะห์ข้อมูลจาก มคอ.5–7 ในระดับหลักสูตรเป็นประจำทุกปี พร้อมรายงานแนวโน้ม จุดอ่อน จุดแข็ง และข้อเสนอเชิงนโยบายที่นำไปสู่การทบทวนหลักสูตรหรือรายวิชาอย่างเป็นระบบ และควรจัดประชุมร่วมกับอาจารย์ผู้สอนเพื่อแลกเปลี่ยนผลการประเมินและกำหนดทิศทางการปรับปรุงรายวิชาอย่างมีส่วนร่วม